De carnavalsdagen liggen helaas achter ons en wat hebben we weer een prachtige tijd gehad. Met de wijze raad hebben we weer genoten van de dolle dagen en voor mij persoonlijk was het extra bijzonder als goede vriend van het prinsen- en adjudantenpaar. Ik heb mijn schoenen kapot gehost en had een 8-daagse zonvakantie op all-inclusive resort nodig om bij te komen. Terugkijkend zijn er voor mij een aantal hoogtepunten die ik graag uitlicht.
Het begon natuurlijk allemaal op vrijdag met de carnavalsmis. De nieuwe pastoor is geen Pieter Scheepers maar toch deed hij er niet veel voor onder. Ondanks het feit dat het een Zeeuw is die naar eigen zeggen niks van carnaval weet, was het wederom een zeer vermakelijke mis. En leerzaam was het ook. Zo weet ik nu dat ze Latijn spreken in de hemel en Duits in de hel.
De sleuteloverdracht was weer een mooi hos-festijn met veel drank. Goed om de carnaval zo te beginnen, dan ben je alvast wat getraind voor de volgende 4 dagen.
Zaterdagmiddag in de tent hadden wij als vriendengroep van de prins en prinses natuurlijk gehoopt dat “onze” Kitty burgemeester Kloenk zou worden. Niets was minder waar; de geduchte tegenstander met prima snor, Mathieu, ging er met de titel vandoor. Al was het stemproces volgens mij wel wat discutabel… Er werd gevraagd om te reageren met een emoji op Facebook. Met de like-knop emoji’s had Mathieu weliswaar gewonnen (264 vs 240), maar ik heb ook even de verschillende emoji’s in de reacties geteld, en dan kom ik op 169 voor Kitty en 156 voor Mathieu… Moest het toch ff voor onze Kitty opnemen 😇. Ook al is ons Kitty best een goede verliezer moet ik zeggen.
Zondag weer lekker quizzen in de tent en weer een aantal verrassende personen als masked singers. Met Thomas Koppens (of zoals ik iemand hoorde zeggen “Thomas Kiek-zunne-kop-us”) en Willem van Doorn was het schlagers-gehalte vrij hoog deze middag.
Op maandag stond de eerste editie van de kruiwagenkoers op het programma. Met uitmuntende presentatie van Paul en Maarten was ook deze middag zeer geslaagd, ook al zat er behoorlijk wat kou in de lucht. Geen van de deelnemers had echter last van koudwatervrees, want ook nadat een van de loopplanken het begaf, gingen ze er als een dolle eroverheen. Ik denk dat Daan ook een goede kruiwagen heeft gehad toen hij solliciteerde naar de functie van Prins. Die van Dobu waren gloednieuw, goei spul.
Later die middag werd Erik Meeuws (waarschijnlijk terecht) slappe zak en konden we genieten van weer een prachtig optreden van het Belgisch amusement orkest “Goa toch fietse”. Niet uw typische carnavalsmuziek, maar persoonlijk was ik erg blij met de toevoeging van Gorki aan het repertoire. En natuurlijk was het eervol om samen met mijn vriend en adjudant Willem de afsluiting te mogen doen 🙂. De dag afgesloten in de residentie, ook dat blijft mooi. Onder de prachtige klanken van de Hofkupel met “wai komme van Zummere” een vol café binnen hossen met z’n allen. Heerlijk.
Dju toch, is het alweer dinsdag. Eerst naar de Flodderbone natuurlijk (spek eten is me niet gelukt dit jaar). Een recept wat nooit gaat vervelen en ik hoop dat het nog tot in lengte der dagen blijft bestaan. Ze hadden weer goed gerepeteerd, dat kon ik wel horen. Daarna even snel omkleden en het raadspak weer aan voor de rest van de dag. Collega-raadslid Henny had eerder laten doorschemeren dat hij zou gaan stoppen als “vast” raadslid, dus voor de gelegenheid besloot ik verkleed te gaan als de Henny van 15 jaar geleden. Met snor dus. We hebben het er al over gehad binnen de raad om volgend jaar allemaal onze snor te laten staan. Sommigen zijn nu al gestopt met scheren om tegen die tijd een mooie knevel te kunnen tonen.
Het #SuperfijnMengFestijn was volgens niks meer en niks minder dan een gigantisch succes! Gebroeders Henderikx achter de knoppen, de kapel van D’end en onze eigen Hofkupel, de twee verenigingen door elkaar, het volk wat in grote getale afkwam; alle ingrediënten voor een topmiddag en dat werd het. Ik raakte de tijd helemaal kwijt en adjudant Willem zijn scepter. We moesten alweer gaan eten bij Krabbendam. Niet dat dat een straf is hoor, want het liefst zou ik dat nog steeds elke dag doen. Efkes lekker rustig zitten en goed eten, dat heeft een fervent carnavalsvierder volgens mij gewoon nodig om te overleven.
Na een heerlijke maaltijd zetten we koers naar de laatste etappe. De afsluiting in de residentie. Van onze vriendengroep was inmiddels niet veel meer over. Of ja, er stonden nog wel wat verloren zielen, maar daar was geen land meer mee te bezeilen. Gelukkig zaten er nog wel een paar andere goede stuurlui op het Meerpoelschip en waren we nog niet aangemeerd. Een uitmuntend stuurman, oftewel onze Grootvorst Boudewijn, nam afscheid maar het roer werd gelukkig snel van hem overgenomen door Lucas en Karin. Prachtig dat jullie het gaan doen! En heel erg veel dank aan Boudewijn voor de afgelopen jaren!
En toen, na de gebruikelijke liederen en bijbehorende emoties, gingen we echt voor anker. Wat was het weer een mooie rit! Denk da’k volgend jaar weer mee ga 😊
Raadslid Davy van Otterdijk